"Gwiazd naszych wina" - John Green

" - Naprawdę. - Wpatrywał się we mnie, a ja widziałam, jak w kącikach jego oczu pojawiają się zmarszczki.

 - Zakochałem się w tobie i nie zamierzam sobie odmawiać prostej przyjemności wyznania prawdy. Kocham cię i wiem, że miłość jest tylko wołaniem w próżni, a zapomnienia nie da się uniknąć, że wszyscy jesteśmy skazani i nadejdzie dzień, kiedy cały nasz wysiłek obróci się w pył, wiem, że słońce pochłonie jedyną ziemię, jaką mamy, a ja cię kocham."

Tytuł oryginału: The Fault In Our Stars

Wydawnictwo:Bukowy Las

  Cykl: Gwiazd naszych wina (tom 1)

Rok wyd:2013

Stron:310

Kraj:Stany Zjednoczone

"Miłość to dotrzymywanie obietnic wbrew wszystkiemu."

Hazel i Augustus. Ona ma szesnaście lat i guzy na płucach. On ma lat siedemnaście i protezę zamiast jednaj nogi. Poznają się na spotkaniu grupy wsparcia dla dzieci chorych na raka. I od razu coś ich do siebie przyciąga.

Historia pana Greena jest historią o miłości.O miłości pięknej, bo pierwszej. Głębokiej, pokonującej wiele przeszkód. Miłości, która nie ma szans na rozwinięcie skrzydeł, jednak sprawia, że dwoje młodych ludzi przeżywa coś pięknego.

O fabule nie będę pisała, bo na jej temat zostało już napisane chyba wszystko. Książka cieszy się ogromną popularnością. Czy słusznie? Pewnie tak. Problem przedstawiony w książce jest problemem wałkowanym przez wielu pisarzy. Trudna miłość, choroba, śmierć. Jednak panu Greenowi udało się napisać książkę o cierpieniu, bólu, upokorzeniu, samotności, bez robienia z bohaterów osób słabych i budzących politowanie. nie zrobił z nich także chojraków, osób próbujących za wszelką cenę zachować twarz. Pomimo tego, że cała historia jest fikcją literacką, czytelnik odnosi wrażenie, że są to ludzie z krwi i kości, do bólu prawdziwi i przede wszystkim wzbudzający sympatię. Bardzo podobał mi się styl powieści. Prosty język, często podszyte czarnym humorem dialogi, historia opowiedziana, pomimo trudnego tematu, w sposób lekki, postawa rodziców chorych dzieci, którzy pomimo swego bólu i troski pozwalają im na bycie sobą. Wszystko to składa się na powieść ciekawą, wzruszającą, dającą do myślenia, obok której nie można przejść obojętnie. Taką, która siedzi w człowieku jeszcze długo po zakończeniu lektury i która pozwala spojrzeć na ludzi ciężko chorujących z zupełnie innej perspektywy.

Czytamy powieści obyczajowe
Grunt to okładka
Czytam literaturę amerykańską