TAG książkowy razy dwa:)

W odpowiedzi na nominację Kasi z bloga Kącik z książką, dzisiaj odpowiem na kilka pytań.

1. Jaka jest najstraszniejsza książka, jaką przeczytałaś/eś?

Ten zbiór to nie są zwykłe opowiadania.To jest kwintesencja naszych najgorszych koszmarów. Niesamowicie plastyczny język sprawia, że wszystkie opisane sytuacje widzimy oczyma duszy .I obrazy te budzą zgrozę, lęk i obrzydzenie. Książka ta nie jest dla każdego.Opisy są naprawdę makabryczne, język niewybredny. Jednakże to, co pociąga i jednocześnie przeraża w niej najbardziej to czysta, obnażona prawda o ludzkiej naturze.Tacy właśnie jesteśmy.
W całej książce znajduje się 21 opowiadań i ja nie znalazłam żadnego, które byłoby słabsze. Jedne są bardziej brutalne, inne bardziej psychologiczne.Ale wszystkie niosą moralne przesłanie.
Na okładce książki przeczytałam, że nie można minąć jej obojętnie i zgadzam się z tym w stu procentach.




Do tego punktu dodałabym jeszcze książkę, o której napiszę w punkcie 8, czyli "Nienawiść".

  2. Jaka książka była dla Ciebie największym zaskoczeniem (niezależnie od powodu owego zaskoczenia)?

W tej chwili nie przychodzi mi do głowy żaden tytuł, choć wiem, że wiele razy byłam bardzo pozytywnie zaskoczona jakąś książką, po której nie spodziewałam się wiele. Natomiast negatywnym zaskoczeniem była dla mnie książka, którą czytałam kilka miesięcy temu i po prostu mnie rozwaliła.

 

  3. Z którym bohaterem najchętniej wybrałabyś/wybrałbyś się na kawę/piwo/pogaduchy?

Najchętniej poznałabym Jack'e Reachera, bohatera powieści Lee Childa. Ale nie w wersji filmowej!!! Nie, nie. Mój Jack wygląda zupełnie inaczej. 

  4. A z jakim autorem zrobiłabyś/zrobiłbyś to samo?

Zdecydowanie najbardziej chciałabym porozmawiać z Kingiem, nie pogardziłabym też jego synem:) 

  5. Jaka jest Twoja ulubiona ekranizacja?

W tym temacie nic się nie zmienia od wielu lat i króluje tu trylogia Tolkiena. Zaraz po niej jest "Zielona mila". 

  6. Czy masz ulubione miejsce do czytania?

Najczęściej siedzę na fotelu ale najbardziej lubię czytać w łóżku. Tyle, że tam zaraz zasypiam;p

  7. Czy jest książka, którą "wszyscy chwalą", a Ciebie jednak nie przekonała?

 Cała powieść to intryga wypełniona politycznymi zagrywkami, podstępami i kłótniami, przeplatana romantycznymi wątkami, kilkoma walkami i rozterkami wewnętrznymi głównej bohaterki. Nie znalazłam w niej nic nowatorskiego. Istoty tworzone na podobieństwo człowieka, które okazywały się mieć jednak duszę były już wymyślane w różnych wersjach. A ta wersja wcale mnie do siebie nie przekonała.








   8.  O jakiej książce powinno być głośno? Jaka została przemilczana/zapomniana?

 Wstrząsnęła mną ta książka. Jest brutalna w swej prostocie. Te sekrety. Te obrzydliwe tajemnice, które skrywają zwykli ludzie. Akcja dzieje się w hermetycznie zamkniętej społeczności, która uważała się za spokojną, cichą i przede wszystkim bezpieczną. Jednak to, co w trakcie śledztwa odkrywa Stan, zdejmuje zasłonę z tej fałszywej otoczki. Książka świetnie pokazuje, jak człowiek potrafi się zakamuflować, udawać przed światem kogoś zupełnie innego. Jak każdy uśmiech, który twoim zdaniem jest szczery, może się okazać uśmiechem zawiści, zdrady czy ironii. Można zwątpić w to, co się widzi. Wszystko jest iluzją.

Oparta na faktach, zawarta w krótkich ale bardzo treściwych opowiadaniach, przedstawia koszmar, którego nie jestem w stanie pojąć. Żaden film grozy nie potrafi tak przerazić, jak prawda o tym, na co stać rodzaj ludzki. Tu nie ma litości. Dziewczyna, staruszka, niemowlę, młody chłopiec. Wszyscy giną z rąk przyjaciół, znajomych, sąsiadów, rodziny. Dlaczego? Bo w tym momencie historii mają nie taką narodowość jak trzeba. Horror, jaki zafundowano Polakom, Ormianom i Żydom na terenach kresowych przez ukraińskich nacjonalistów, przechodzi ludzkie pojęcie. Rzeź i totalna masakra.

 





  9. Jeśli nie książki, to co? Jak jeszcze spędzasz wolny czas?

Pomijając pracę, obowiązki domowe i czytanie, niewiele czasu pozostaje mi na coś innego. Najczęściej spędzam ten czas na spacerach, graniu w gry planszowe z synem albo na siedzeniu przed komputerem. Kiedyś namiętnie rozwiązywałam Jolki, trochę także rysowałam. Jak tak teraz patrzę, to tragedia normalnie:D

  10. Wymień kilka blogów, które warto odwiedzić.

Jako że należę do tych wiernych, to od długiego czasu nic się w tym temacie nie zmienia. 
 Kącik z książką 
Świat Bibliofila
greczynka czyta
K-czyta | Blog książkowy 
Okiem Wielkiej Siostry 
Samotnia. Miejsce pełne książek 
Przestrzenie tekstu 
Ejotkowe postrzeganie świata 
nieperfekcyjnie.pl 
Lustro Rzeczywistości 
AnnRK: Myśli i słowa wiatrem niesione 
OkiemMK.com – Blog literacko-kulinarny 
i wiele innych, lecz te odwiedzam najczęściej. 


Do drugiego TAG-u nominowała mnie Iza z bloga niebo - piekło - ziemia.

1. Książka, która mieszka na Twojej półce najdłużej?
 
Jako że czytam już od czterdziestu lat, tak, tak, to nie literówka:D, to nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Chyba któryś z Tomków Szklarskiego.

2. Co czytasz obecnie? Jaką książkę przeczytałaś ostatnio? Jaka czeka na Ciebie w kolejce?
 
Obecnie czytam "Niebiosa mogą runąć" Allena Eskensa . Ostatnio przeczytałam "Ragdoll" Daniela Cole'a, w kolejce czeka kilka książek, lecz nie wiem na którą będę miała ochotę.

3. Jaką książkę wszyscy kochają, a Ty jej nienawidzisz?
 
Nienawiść chyba raczej nie może odnosić się do książek? Hmm..bywa tak, że wszyscy się zachwycają a ja jestem zawiedziona, i to nawet sporo razy, więc nie będę wymieniała tytułów.

4. Jaką książkę wciąż powtarzasz sobie, że przeczytasz, ale sama dobrze wiesz, że tego nie zrobisz?
 
Od kilku lat planuję zacząć przygodę z Cherezińską i zawsze coś mi staje na drodze. Trochę się jej boję, bo z historią byłam na bakier, więc jej powieści mogą mnie przerosnąć. Mam jednak nadzieję, że w końcu to zrobię.

5. Jaką książkę planujesz przeczytać na emeryturze?
 
Na emeryturze planuję przeczytać całą resztę książek zalegających moje półki, których nie zdążę przeczytać przed emeryturą:)

6. Odwieczny problem z ostatnią stroną – czytasz od razu czy spokojnie czekasz na to, jak skończysz całą książkę?
 
Nigdy nie zaglądam na koniec książki! Gdybym to zrobiła, niestety nie czytałabym już książki wcale. Taki mój lekki świr:D

7. Przedmowy, posłowia, wprowadzenia – są potrzebne czy to tylko marnowanie czasu i papieru?
 
Najbardziej lubię, gdy autor pisze coś o genezie swojej książki. Wtedy czytam z zaciekawieniem. Nie czytam podziękowań. 

8. Z jakim bohaterem książkowym chciałabyś zamienić się na życia?
 
Nigdy nie zamieniłabym się na życia z nikim. Moje życie jest moje, z jego blaskami i cieniami. Niech tak pozostanie:)

9. Czy masz jakąś książkę, którą wiążesz ze szczególnym okresem w swoim życiu?
 
"Ania z Zielonego Wzgórza" to powieść, którą zaczytywałam się w najgorszym momencie mojego życia, gdy straciłam rodziców.

10. Opowiedz o książce, którą zdobyłaś w jakiś nietypowy sposób.
 
Wszystkie moje książki pochodzą z zakupów własnych, prezentów lub wygranych w konkursie. Nic nietypowego niestety;p

11. Jakiej książce pokazałaś najwięcej miejsc?
 
Żadnej książki nie czytam na tyle długo, by mogła zobaczyć kilka miejsc:) Bardzo wiele z nich przebywało co najmniej w dwóch miejscach.

12. Lektura szkolna, która gdy miałaś ją przeczytać, zdawała się być koszmarem, ale później ja doceniłaś?
 
Tutaj musicie mi wybaczyć, gdyż lektury czytałam naprawdę dawno temu. Ogólnie nie lubiłam czytać na siłę, więc większość była koszmarem. Natomiast moimi ulubionymi lekturami został "Qvo vadis" i "Faraon".

13. Książki nowe czy używane?
 
Całkowicie mi bez różnicy. Czasami nawet lubię wziąć taką złachaną powieść, która ma już za sobą pewną historię.

14. Czytałaś coś Dana Browna?
 
Wszystko oprócz najnowszej, do której jakoś niespecjalnie mi się śpieszy.

15. Ekranizacja, która podobała Ci się bardziej niż książka?
 
Zdecydowanie "Forest Gump". Film był świetny, natomiast książka mnie umęczyła.

16. Czy czytałaś kiedyś książkę, która sprawiła, że poczułaś się głodna?
 
Nie. Przeczytałam za to kilka takich, po których przez dłuższy czas nie miałam ochoty na jedzenie. Taka specjalna dieta:D

17. Czy jest osoba, z której polecenia książki zawsze czytasz?
 
Nie. Sięgam czasami po książki, o których czytam na ulubionych blogach, jednak nie zawsze.

18. Książka, która nie jest jedną z tych, po które często sięgasz, ale bardzo Ci się podobała?
 
Taką książką na pewno będzie "Dworzec Pardido" China Mieville. Właściwie dopiero po tej powieści zaczęłam częściej sięgać po fantastykę. Rewelacja. 

Ciekawe czy ktoś z Was dobrnął do końca? Jeśli tak, to dziękuję za uwagę i brawa za wytrwałość:)

"Pudełko z guzikami Gwendy" - Stephen King, Richard Chizmar

"...sekrety to kłopot, może największy kłopot ze wszystkich. Obciążają umysł i zajmują miejsce na świecie..." 

Wydawnictwo: Albatros

Rok wyd: 2017

  Tłumaczenie: Danuta Górska

Stron:176

 Kraj: Stany Zjednoczone

   

 Zawsze twierdziłam, że nie lubię krótkich form. I zdania nie zmienię. Ta krótka nowelka tylko utwierdziła mnie w tym, by po takowe nie sięgać. I nie, nie dlatego, że była kiepska. Wręcz przeciwnie. Im bliżej byłam końca, tym bardziej się wkurzałam, gdyż historia tu opisana byłaby świetnym materiałem na jakiegoś grubaska. Czuję wielki niedosyt.

Gwen miała dwanaście lat, kiedy spotkała tajemniczego mężczyznę w kapeluszu. Choć początkowo się wzbraniała zarówno przed rozmową, jak i później przed przyjęciem podarunku, w końcu ciekawość zwyciężyła. I tak dziewczynka stała się posiadaczką dziwnego pudełka, które zmieniło jej życie. W ciągu dziesięciu lat nie było dnia, by ten dziwny skarb nie wpływał w jakimś stopniu na jej losy. Ogromny ciężar trzymania go w sekrecie oraz odkryta z czasem odpowiedzialność, jaka na niej ciążyła, nie pozwalały jej w pełni cieszyć się życiem. A jednocześnie za sprawą pudełka życie Gwen stało się łatwiejsze. Z małej, zaokrąglonej, zakompleksionej dziewczynki, powoli wyrasta piękna, przebojowa dziewczyna, której wszystko się układa, wszystko wychodzi najlepiej. Czy jednak jest dzięki temu szczęśliwa? Czy po drodze się gdzieś nie zagubiła?

"Człowiek, który widział więcej" - Éric-Emmanuel Schmitt

"Wiek okazuje się marnym pisarzem, historie, które zapisuje na ciałach, w końcu się gmatwają. Bohaterowie nie wyglądają już na tych, którymi niegdyś byli, wydają się jedynie starzy. Nie starymi sportowcami, starymi przystojniakami, starymi zdrajcami. starymi posłami, nie, po prostu starymi. Wiek tworzy okropne powieści, bo kocha tylko siebie. Niszczy twarze, by się w nich odnaleźć. Portrety zastępuje lustrem."

Wydawnictwo: Znak Literanova

Rok wyd: 2017

  Tłumaczenie: Łukasz Müller

Stron:368

 Kraj: Francja

 Głównym bohaterem powieści jest Augustin, dwudziestopięciolatek, który wychowywał się w domu dziecka a teraz jest bezdomny. Chłopak odbywa staż w redakcji gazety, niestety nie otrzymuje wynagrodzenia, więc ciągle chodzi głodny. Poza tym należy on do ludzi, których się nie zauważa,  a jeżeli już, to po to, by się z nich pośmiać. Jego życie zmienia się nagle, gdy staje się świadkiem zamachu terrorystycznego. Na jego oczach młody człowiek odpala ładunek podczas ceremonii pogrzebowych. Z dnia na dzień Augustin staje się obiektem powszechnego zainteresowania, lecz on najbardziej cieszy się z tego, iż wylądował w szpitalu, gdzie ma wygodne łóżko i ciepłe jedzenie. 

Kłopoty zaczynają się w momencie, kiedy Augustin opisuje policjantom towarzyszącą zamachowcowi osobę, gdyż ta okazuje się nieżyjącym od dziesięciu lat ojcem terrorysty. Momentalnie z ofiary i bohatera, chłopak staje się podejrzanym. Wierzy mu jedynie pani prokurator, która odkrywszy tajemnicę innego postrzegania świata przez naszego bohatera, prosi go, by przeprowadził wywiad z Bogiem.

"Człowiek, który widział więcej" to nie jest łatwa powieść. To historia, która zmusza do zadumy zarówno nad problemami dzisiejszego świata, jak i nad tematem wiary. Od zarania dziejów ludzie zabijają się i czynią zło "w imię Boga". Czy Bóg służy nam za wymówkę? Czy jesteśmy zwyczajnie źli lecz potrzebujemy usprawiedliwienia? A może to Bóg jest zły i traktuje człowieka jak marionetkę? Przestawia figurki i patrzy co z tego wyniknie? Czy jesteśmy wykorzystywani po to, aby Bóg czuł się dobrze?  Każdy z nas odpowie na te pytania inaczej.

Szybciorek:)

Ja jak zwykle wszystko robię na szybcika. Stwierdzam, że albo za szybko czytam, albo za wolno piszę:D Zawsze, kiedy już się cieszę, że wyszłam na prostą, po tygodniu okazuje się, że mam zaległych kilka recenzji;p Czas niestety nie chce się rozciągnąć, więc znów muszę się ratować skróconymi opiniami. Mam nadzieję, że mi wybaczycie:)

Wydawnictwo: Filia

Rok wyd: 2016

Cykl: Elements. Żywioły. (tom 1)  

Tłumaczenie: Katarzyna Agnieszka Dyrek

Stron: 400

Kraj: Stany Zjednoczone

Sięgnęłam po tę książkę, żeby sprawdzić o co tyle szumu. Praktycznie same pozytywne recenzje,a to prawie zawsze budzi we mnie podejrzliwość. I jak było? W sumie tak, jak się spodziewałam. Dla mnie to taki grubszy harlequin, choć trzeba przyznać, że ładnie i sprawnie napisany.
Tristan stracił w wypadku samochodowym żonę i ośmioletniego synka. Ta tragedia zrobiła z niego człowieka wycofanego, agresywnego, budzącego w innych strach i niechęć.
Elizabeth również straciła kogoś bliskiego. Jej mąż zginął w wypadku, pozostawiając ją z pięcioletnią córeczką. Kobieta stara się wrócić do normalnego życia, pragnąc zapewnić córce normalne dzieciństwo.
Nietrudno się domyślić, iż tych dwoje bohaterów spotka się ze sobą, by zmierzyć się ze swoim bólem i odnaleźć trochę szczęścia.

"Powietrze, którym oddycha" to typowo kobieca literatura. Wypełniona rozpaczą, bólem, samotnością, ale też nadzieją, pożądaniem i szczęściem. Autorka ma bardzo lekkie pióro i duży talent w kreśleniu uczuć. Żadnego problemu nie sprawia utożsamienie się z bohaterami. Umiejętne granie na emocjach czytelnika jest dużym plusem w tego typu literaturze, i tu pisarka spisała się doskonale. Nawet ja, niezbyt lubiąca romanse, w niektórych momentach czułam się rozbrojona.
Podsumowując, jest to bardzo dobrze napisana historia miłosna z dramatem w tle, która pozwala wczuć się w emocje postaci i przeżyć podczas lektury wiele wzruszeń.  Dla miłośników gatunku nie lada smaczek.

Grunt to okładka
Pod hasłem (MROZY)

Wydawnictwo: Julian Hardy

Rok wyd: 2017

Stron: 550

Kraj: Polska

Akcja powieści rozpoczyna się w 1938 roku i obejmuje następnych trzydzieści sześć lat. Głównym bohaterem jest Robert Meissner, którego poznajemy jako niepewnego siebie, przeciętnego osiemnastolatka. Wraz z Meissnerem wyruszamy w długą i trudną drogę, podczas której jego postać przejdzie ogromną metamorfozę. I tu moja pierwsza uwaga. Bohater jest dla mnie mało realny, jego życie opiera się na serii pomyślnych dla niego przypadków. Zbyt idealny, pomimo swoich nie zawsze czystych czynów. Idźmy dalej. Robert zmienia się w pożeracza damskich serc, i nie ma w tym nic złego. Jednak sceny erotyczne nawet dla mnie, nieoczytanej w tym temacie, były kiepskie. Niestety większość starałam się omijać, by nie zepsuły mi całkowicie lektury.
Nie jest oczywiście tak, że książka ma same wady. Nie, absolutnie. Mamy tutaj gatunkowy misz masz, w którym możemy znaleźć zarówno obyczaj, romans, erotykę, jak i sensację, tematykę wojenną i szpiegowską. Dla każdego coś się znajdzie. Powieść jest wielowątkowa, czasami może nawet zbyt wielowątkowa, a przy tym ma ogromną liczbę bohaterów, których część w znacznej mierze nie ma większego znaczenia dla fabuły. Autor całkowicie skupił się na postaci Roberta, przez co cała reszta wydaje się mało wyrazista, przyćmiona jego osobą. Całość jest epicką opowieścią o jednym człowieku, którego los rzuca do Anglii, Niemiec i Egiptu. W każdym z tych miejsc autor stara się dobrze nakreślić tło wydarzeń, co wychodzi nie najgorzej. W powieści przewija się też sporo autentycznych elementów historycznych.

Miałam nadzieję, że powieść będzie mi się bardziej podobała. Nie sugerujcie się jednak moim zdaniem, gdyż gro czytelników była bardzo zadowolona z lektury. Mnie niestety czegoś w tej książce zabrakło. Wydawała mi się zbyt kanciasta, mało płynna, a główny bohater był nazbyt wyidealizowany. Nie zmienia to faktu, iż autor mocno się napracował nad powieścią, w której prawdziwe wydarzenia mieszają się z fikcją, tworząc zwartą opowieść o człowieku, który z nikogo stał się kimś. Jeżeli lubicie wielowątkowe opowieści z historią w tle, które rzucają Was w kilka rejonów świata, ukazują nieprzewidywalność ludzkich losów i pozwalają ze sobą spędzić dłuższy czas, to "Jazda na rydwanie" będzie dobrym wyborem.

Za możliwość przeczytania powieści dziękuję Autorowi.

Grunt to okładka
Pod hasłem (REDA)

Wydawnictwo: Filia

Rok wyd: 2017

Cykl: Komisarz Eryk Deryło (tom 1)

Stron: 400

Kraj: Polska

Uwielbiam polskie debiuty, zwłaszcza, jeśli są to kryminały czy thrillery. Praktycznie nie jestem w stanie im się oprzeć. Czasami tego żałuję, na szczęście znacznie częściej jestem zadowolona. 

Akcja powieści rozgrywa się w Lublinie, gdzie dochodzi do serii porwań i morderstw kobiet. Ich rodziny dostają anonimy z przeprosinami a znajdowane ciała są zmasakrowane. My przyłączamy się do akcji, gdy porwana zostaje Marta Wolska i to ona staje się osią śledztwa.

Autor dał radę. Były oczywiście niedociągnięcia, na przykład śledztwo moim zdaniem zbyt skupiało się na Marcie, prawie całkowicie pomijając inne ofiary. Natomiast znakomita większość powieści trzymała  w napięciu, oszałamiała tempem i brutalnością. Kreacja bohaterów jest dobra. Główna postać, Eryk Deryło, to lekko znużony swoją pracą policjant, na pozór sprawiający wrażenie cholerycznego leniucha, w efekcie okazuje się on jednak pitbulla, który nie spocznie, póki nie odkryje prawdy. Dialogi są naturalne, opisy oszczędne, tempo szybkie. Czytelnik śledzi postępy śledztwa, od czasu do czasu zaglądając do porwanej kobiety. Pan Czornyj ma lekkie pióro i zdolność do plastycznego rysowania scen, przez co łatwo puścić wodze wyobraźni.

Na pewno sięgnę po następną część.

Wydawnictwo: Sonia Draga

Rok wyd: 2017

Cykl: Robert Hunter (tom 6)  

Tłumaczenie: Radosław Madejski

Stron: 392

Kraj: Stany Zjednoczone

O tej powieści nie będę się rozpisywała zbyt wiele, powiem tylko, że po "Milczeniu owiec" jest to jedna z lepszych książek w tym gatunku. Chris Carter w zupełnie innej odsłonie, porzuca swój schemat, by wrzucić czytelnika do psychologicznej gry pomiędzy seryjnym mordercą a Robertem Hunterem. Większa część akcji rozgrywa się w podziemnej celi na terenie Quantico, gdzie przetrzymywany jest Lucien. Mężczyznę zatrzymano, gdy w bagażniku jego samochodu znaleziono dwie kobiece głowy. Lucien chce rozmawiać tylko z Hunterem, dlatego też Robert musi zrezygnować z urlopu, by wesprzeć agentów FBI. Bardzo szybko zostaje wciągnięty w wir wydarzeń. 

"Geniusz zbrodni" to rewelacyjny psychothriller, w którym zło sięga zenitu a geniusz mordercy budzi zgrozę. Bardzo podobało mi się również to, iż wreszcie miałam możliwość zajrzenia w uczucia i przeszłość Roberta. Teraz znam go praktycznie na wylot i nadal uwielbiam. Brakowało mi trochę jego partnera, który tutaj nie występuje wcale, polubiłam jednak partnerującą mu agentkę. Niestety.

Pierwsza część książki jest dosyć spokojna, składa się głównie z rozmów i opowieści o przeszłości. Wkrótce akcja przybiera niespodziewany obrót, fabuła staje się coraz bardziej makabryczna a napięcie sięga zenitu.  

Rewelacja.

Pod hasłem (GUBIN) 

Wydawnictwo: W.A.B.

Rok wyd: 2017

Stron: 416

Kraj: Polska

"Obsesja" okazała się lekturą lekką, łatwą i przyjemną, chociaż spodziewałam się po niej czegoś innego. Nastawiłam się na dosyć mroczną ( akcja rozgrywa się głównie w szpitalu ), bardziej psychologiczną i mocniej trzymającą w napięciu powieść. Mimo to bawiłam się całkiem nieźle, zwłaszcza, że autorka tworzy zabawne dialogi. Główna bohaterka trochę działała mi na nerwy, za to pewna męska postać wzbudziła wiele sympatii. Duży plus za to, że nie domyśliłam się kim jest prześladowca. Momentami atmosfera staje się  gęsta i klaustrofobiczna ( momenty w szatni i korytarze łączące oddziały ), momentami można się nieźle uśmiać ( rozmowy Aśki z kotem, teksty pewnego przystojniaka ). Proponuję nie nastawiać się na mocny thriller psychologiczny ( ja zasugerowałam się tytułem ), lecz na kilka godzin naprawdę dobrej rozrywki.

Zaległości z tego tygodnia nadrobione:) Ciekawe, kiedy znowu mi się uzbiera. Czytaliście coś z tych pozycji? Macie inne zdanie na ich temat?

"Lot 7A" - Sebastian Fitzek

Wyobraź sobie, że jesteś w ciąży. Wyobraź sobie, że nadszedł już Twój czas,  taksówka mająca zawieźć Cię do szpitala ma zaraz nadjechać. Jesteś samotną młodą kobietą, przestraszoną nowym doświadczeniem, lecz przede wszystkim martwiącą się o zdrowie swojego dziecka, które musi przyjść na świat poprzez cesarskie cięcie. Jesteś chora na AIDS, którym zaraziłaś się, gdy robiłaś tatuaż w Tajlandii. Głupi młodzieńczy błąd. No więc czekasz niecierpliwie na taksówkę, sprawdzasz czy wszystko spakowałaś, poprawiasz narzutę na kanapie i nagle czujesz silny ból. Skaleczyłaś się w palec, szukasz przyczyny i znajdujesz przymocowaną do oparcia żyletkę. Burza myśli, przyspieszony oddech, próba logicznego wyjaśnienia sytuacji. I nagle odchodzą Ci wody. Panika. Wychodzisz z domu w nadziei, iż taksówka przyjedzie trochę wcześniej. I jest. Szczęśliwa wsiadasz, podajesz adres, lecz po kilku minutach jazdy już wiesz, że coś jest nie tak. Upewniają Cię słowa taksówkarza: Chcę Twojego mleka. Wyobraziłaś sobie? Zastopuj wyobraźnię, bo nie jesteś w stanie się domyślić przez co przeszła bohaterka tej powieści, lecz jeśli Cię to ciekawi, zapraszam do lektury "Lotu 7A".

Wydawnictwo: Amber

Rok wyd: 2017

Stron: 352

Kraj:Niemcy

 Mats stanął przed ogromnym wyzwaniem, jednak nie dopuścił do tego, by przeraźliwy strach przed lataniem powstrzymał go przed wielogodzinnym lotem do córki. Jako psychiatra zna doskonale wszelkie symptomy towarzyszące fobiom i teoretycznie potrafi sobie z nimi poradzić. W praktyce nie wychodzi mu to najlepiej. Przewertował dostępne statystyki, przeanalizował przebieg katastrof, wytypował najbezpieczniejsze miejsca w samolocie. I wykupił cztery miejsca, by w trakcie lotu się przesiadać. Teraz, będąc już wewnątrz tej potwornej maszyny, koncentruje się jedynie na tym, by jakoś przeżyć ten lot. I pewnie wszystko skończyłoby się jedynie na kontrolowanym lęku, gdyby nie pewien telefon. Telefon, który przeniósł jego strach na zupełnie inny poziom.

Na pokładzie samolotu znajduje się jego były pacjent. Osoba, która wiele lat temu miała zamiar popełnić zbrodnię na terenie szkoły. Osoba, którą przez długi czas leczył, stabilizował, i której wyleczenie mógł sobie zapisać jako sukces. Teraz, nieznany mu rozmówca żąda od niego, by zdestabilizował psychikę pacjenta i skłonił go do wywołania katastrofy samolotu. Stawką jest życie jego córki, która właśnie zaczęła rodzić. Przerażony, przepełniony wyrzutami sumienia, Mats zaczyna realizację żądań szantażysty, jednocześnie prosząc o pomoc w odnalezieniu córki swoją byłą przyjaciółkę. 

"Psy" - Allan Stratton

"Sekrety są takim ciężarem. Kiedy się ich pozbywamy, czujemy się lżejsi od powietrza."

 

Wydawnictwo: Foksal

Rok wyd: 2016

Stron: 320

Kraj: Kanada

 

 

"Psy" to książka, która mnie w pozytywny sposób zaskoczyła.  Spodziewałam się schematycznego thrillera a otrzymałam klimatyczną, ocierającą się o lekką grozę, opowieść młodego chłopaka o życiu w ciągłym strachu.

 

Życie Camerona to ciągła ucieczka i życie w stresie. Ten młody chłopiec musi zmagać się z ciągłą zmianą otoczenia, brakiem przyjaciół i rozdarciem pomiędzy miłością do matki a tęsknotą za ojcem. Postać taty robi się dla niego coraz bardziej mglista, gdyż nie miał z nim kontaktu już od wielu lat. Wie tylko, iż w małżeństwie rodziców nie działo się dobrze, ma migawki z przeszłości, które budzą niepokój, jednak nie zna całej skali problemu. Strach i ostrzeżenia mamy, jej obsesja na punkcie byłego męża, ciągłe wypatrywanie zagrożenia sprawiają, że Cameron jest coraz bardziej rozchwiany psychicznie.

Powieść rozpoczyna się w momencie, kiedy Cameron wraz z mamą ponownie uciekają, tym razem przenosząc się do miasteczka Wolf Hollow, gdzie wynajmują stary dom na niezamieszkanej od wielu lat farmie. Bardzo szybko okoliczne dzieciaki uzmysławiają Cameronowi, iż na jego farmie zdarzył się kiedyś śmiertelny wypadek. A on sam już nie wie, czy zaczyna widzieć duchy, czy może popada  w szaleństwo. Postanawia rozwiązać zagadkę wydarzeń sprzed lat, co wplątuje go w głębokie kłopoty.

 

"Odezwij się" - Magdalena Zimniak

"Droga wiedzie jedynie przez miłość. Nie trzeba być psychologiem, aby odgadnąć, że brak miłości wykoślawia."

Wydawnictwo: Prozami

Rok wyd: 2017

Stron: 368

Kraj: Polska

Magdalena Zimniak kilka lat temu zachwyciła mnie swoją "Willą", dlatego też nie wahałam się ani chwili, gdy nadarzyła  się okazja, by sięgnąć po jej najnowszy thriller. Tym sposobem utwierdziłam się w przekonaniu, iż autorka umie stworzyć świetne portrety psychologiczne swoich postaci.

Ada Mielczarek ma trzynaście lat i boryka się z wielkim ciężarem. Ta wrażliwa dziewczynka cierpi na nerwicę natręctw a przy tym nawiedzają ją okropne myśli dotyczące ukochanego braciszka. Swoje problemy ukrywa przed rodzicami i stara się sama sobie pomóc. Zaczyna pisać pamiętnik, w najgorszych chwilach unika brata i oddaje się modlitwom. Pewnego dnia wychodzi z czteroletnim Rafałkiem na spacer i  znikają bez śladu. Zrozpaczeni rodzice dopiero po fakcie dowiadują się o problemach córki, a zaistniała sytuacja ujawnia wiele szczerb w pozornie szczęśliwej rodzinie.

A co tam w październiku się działo?

Tak jak wakacje to czas czytelniczego przestoju, tak jesień jest czasem, w którym czytam najwięcej. Czytam, wymyślam czasochłonne potrawy i gram z synkiem w gry planszowe. Dla mnie jesień to czas, który mogę w pełni poświęcić rodzinie, zaniedbywanej w okresie letnim. No, może nie w pełni, gdyż nadal chodzę do pracy, zdecydowanie jestem jednak mniej zmęczona.
W październiku miałam przyjemność przeczytać takie oto książki:

    1.   "Cela 7" - Kerry Drewery
 "Cela 7" to ciekawa pozycja, głównie ze względu na tematykę, dotykającą medialnej manipulacji, która jest bardzo na czasie. Cała reszta opiera się na typowym schemacie. Ona, on, miłość, walka z niesprawiedliwością, poświęcenie. Książka broni się ciekawą narracją i dobrą kreacją głównej bohaterki. To dobra powieść dla młodzieży, która może się także spodobać osobom dorosłym. Czasami wzruszająca, czasami budząca trwogę, każąca zastanowić się nad tym, na ile sami dajemy się zmanipulować.

      2.  "Mężczyzna, który gonił swój cień" - David Lagercantz   
Starałam się nie wnikać w różnice pomiędzy tym autorem a Larssonem, dlatego też powieść mnie zadowoliła. Zainteresował mnie temat lustrzanych bliźniąt, wciągnęła wartka akcja a nowi bohaterowie wzbudzili sympatię.

   3. "Alex" - Pierre Lemaitre
Lemaitre nieżle mąci w głowie. Szybka akcja, nieprzewidywalność, sporo brutalnych scen. Mocny, wciągający thriller psychologiczny.

    4.  "Dżentelmen w Moskwie" - Amor Towles
"Dżentelmen w Moskwie" to powieść z duszą. Zachwycająca słownictwem, bogatymi opisami, pozytywnym przesłaniem. To powieść bardzo optymistyczna, napisana w duchu starych, rosyjskich powieści, tętniąca delikatną melodią. Trochę nierzeczywista, zbyt idealistyczna a przy tym naprawdę piękna.       

 5. "Dotyk" -  Tomasz Hildebrandt      
Chyba najsłabsza książka w tym miesiącu. Od początku miałam problem z wciągnięciem się w historię i można powiedzieć, że wymęczyłam się do końca. Nie pasował mi styl autora, drażniły dialogi i chaos w przedstawianiu postaci. Pomysł ciekawy, niestety wykonanie dla mnie całkowicie spaprane.

   6. "Ofiara" - Pierre Lemaitre
Zakończenie trylogii odbiega od poprzednich książek. Chaotyczne, skupione głównie na   komisarzu Camillu Verhovenie i jego przeżyciach. Nie tak dobra jak poprzedniczki, jednak nadal dobra.

7. "Porzuć swój strach" - Robert Małecki
Druga część przygód dziennikarza Marka Benera, która trzyma poziom części pierwszej. Szybka akcja, świetna kreacja bohaterów, pochłaniająca uwagę fabuła. Kawał dobrego kryminału.

 8. "Pandora" - Mike Carey     
Ta powieść kompletnie mnie zaskoczyła, gdyż spodziewałam się przeciętnej młodzieżówki z zoombie w tle, a otrzymałam nietuzinkową opowieść o zagładzie wywołanej przez tajemnicze grzyby. Opowieść dziesięcioletniej dziewczynki, którą władają mordercze instynkty, o jej walce z samą sobą i o miłości, lecz nie tej romantycznej. Polecam.

 9. "Kiedy płaczą świerszcze" -  Charles Martin
Pięknie napisana opowieść o złamanym sercu. Melodramat, lecz nie ckliwy i wtórny, ale  trzymający w napięciu i zaskakujący. Wywoła łzy, czasami lekki uśmiech, na pewno nie znudzi.

  10. "Stan idealny" -  Brandon Sanderson
Krótka nowelka, która pozostawia niedosyt. Jak zwykle świetne pióro i zajmująca historia.

11. "Skinner" - Charlie Huston
Dobra, wychodząca poza schemat książka sensacyjna, która ma bardzo ciekawych i dobrze skrojonych bohaterów, a oprócz epatowania zbrodnią, przekazuje nam ostrzeżenie na temat współczesnych zagrożeń.

 12. "Obserwując Edie" -  Camilla Way
Bardzo dobry thriller psychologiczny, ukazujący chore relacje pomiędzy przyjaciółkami. Trzyma w napięciu i zaskakuje. Polecam

 13. "Przesyłka" - Sebastian Fitzek
Rewelacyjny thriller, od którego ciężko się oderwać. Robi wodę z mózgu.

14. "Brama piekieł" - Bill Schutt, J.R. Finch
Druga wojna światowa, niemieckie eksperymenty nad bronią chemiczną, brazylijska dżungla i zapasowy Indiana Jones. Książka przygodowo sensacyjna, trochę w stylu Rollinsa, całkiem nieźle napisana, choć przewidywalna. Podobał mi się styl autora i dosyć mroczny klimat.

 15. "Prezent" - Louise Jensen
Całkiem zgrabny thriller, raczej z tych lżejszych, dla mniej oczytanych w gatunku. Na pewno nie petarda, chociaż wciąga. Dosyć szybka akcja, temat przeszczepów i pamięci komórkowej. Dla mnie przewidywalna.

 16. "Siostra" - Louise Jensen
Debiut autorki, całkiem niezły choć wtórny. Podział na dwa czasy, tajemnica z przeszłości. Przewidywalna, w miarę wciągająca.


Całkiem niezły wynik jak dla mnie:) Poza tym nic ciekawego się u mnie nie działo. Jestem obecnie maltretowana grą w Monopoly i nie wiem czemu zawsze przegrywam;p Chciałabym pooglądać trochę zaległych filmów ale mi się nie chce. Chciałabym popisać na zapas trochę postów ale mi się nie chce. Czyżby przesilenie jesienne? No nic, idę podszykować składniki do jutrzejszego obiadu, a później będę pewnie układała klocki. 
Trzymajcie się ciepło i do następnego:)