"Pogrzebane życie" - Allen Eskens

Tytuł oryginału:The Life We Bury.

Wydawnictwo:Burda Książki

Tłumaczenie:Robert P. Lipski

    Rok wyd:2016

Stron:380

Kraj:Stany Zjednoczone

Joe Talbert, główny bohater "Pogrzebanego życia", to postać wykreowana perfekcyjnie. Młody człowiek, który postanowił wyrwać się z domu, by odizolować się od wiecznie pijanej matki i brata chorego na autyzm. Jego marzeniem było studiowanie, dlatego też już od wielu lat odkładał na ten cel pieniądze zarobione w barach, gdzie zatrudniał się jako bramkarz. Udręka życia z matką, która cierpi na chorobę dwubiegunową lecz jej nie leczy, pije, sprowadza facetów i okrada go z pieniędzy, stała się nie do wytrzymania. Joe pewnego dnia po prostu się spakował i wyszedł. Postanowił rozpocząć studia na Uniwersytecie Minnesota i żyć samotnie. Dręczy go co prawda tęsknota i troska o brata, lecz nie ma ani warunków, ani ochoty, by wziąć za niego odpowiedzialność.Jego spokojne życie zaczyna się zmieniać w momencie, kiedy postanawia, w ramach pracy zaliczeniowej, napisać biografię jednego z pensjonariuszy domu opieki. Carl Iverson umiera na raka. Gdyby nie choroba, nadal siedziałby w więzieniu, gdzie miał pozostać aż do śmierci. Carl bowiem został skazany za zgwałcenie i zamordowanie czternastoletniej córki sąsiadów. Nigdy się do tej zbrodni nie przyznał.
Joe ma nadzieję, że uda mu się skłonić mordercę do opowiedzenia swojej historii. Sprawa jednak wymyka mu się spod kontroli i prowadzi do niesamowitego odkrycia.



"Pogrzebane życie" to mieszanka książki obyczajowej i thrillera. Bardzo dobre połączenie. Oprócz Joego, poznajemy także Lili Nash, sąsiadkę Joego, młodą dziewczynę po poważnych przejściach, którą udaje mu się lepiej poznać dzięki Jeremiemu. Jeremi, brat Joego, cierpiący na autyzm sympatyczny, zagubiony mężczyzna, wzbudza w Lili szczere uczucie sympatii i sprawia, że cała trójka staje się przyjaciółmi. Przyjaciółmi, którym przyjdzie się zmierzyć z dużym niebezpieczeństwem. W między czasie poznamy skrywany sekret Joego, coś, co sprawia, że czuje się on psychicznie zmuszony do nagłośnienia sprawy Carla.

Opowieść poznajemy z ust Joego, gdyż powieść napisana jest w pierwszej osobie. Autor powoli wprowadza nas w wydarzenia, zapoznając nas z głównymi bohaterami, by w miarę rozwoju sytuacji coraz bardziej zagęszczać atmosferę. Styl autora jest bardzo lekki, przystępny i zaskakująco sprawny, wziąwszy pod uwagę, iż jest to debiut. Bardzo szybko zostałam wciągnięta w wir wydarzeń, porwała mnie opowieść o Joe i byłam bardzo ciekawa do jakich odkryć doprowadzi go śledztwo. Domyślałam się co prawda, jaki może być finał, choć niestety trochę się pomyliłam, co jest plusem dla autora. Podobała mi się również warstwa obyczajowa, gdzie Joe walczy sam ze sobą. Kocha brata, lecz nie chce być za niego odpowiedzialny. Chce żyć własnym życiem, lecz nie potrafi być obojętny wobec krzywdy, jaka dzieje się bratu. Nienawidzi matki, lecz w głębi duszy nadal pragnie jej wierzyć. Gnębi go poczucie winy za coś, co się wydarzyło, gdy był małym chłopcem.
Powieść ma swój klimat, który zagęszcza się coraz bardziej w miarę rozwoju akcji. Akcja jest równa, nie ma dłużyzn, przyspiesza znacząco pod koniec aż po makabryczny koniec.

Bardzo ciekawa pozycja, która porusza kilka trudnych tematów, jednocześnie dostarczając sporo wrażeń.